Πόσες φορές έχεις πάει για ψώνια και επιστρέφοντας στο σπίτι συνειδητοποιείς πως τα καινούργια σου πράγματα δε χωράνε στη ντουλάπα, στο συρτάρι, στο ράφι ή σε όποιον αποθηκευτικό χώρο;
Πόσες φορές γεμίζει ο χώρος που αποθηκεύεις τα αρχεία σου στο κινητό ή στο laptop σου;
Πόσες φορές μεγαλώνει η παρέα σε ένα τραπέζι με αποτέλεσμα να μην χωράνε όλοι να καθίσουν;
Πόσες φορές θέλεις να μεταφέρεις τους φίλους σου με το αυτοκίνητό σου και δεν χωράνε όλοι γιατί το έχεις γεμίσει με πράγματα;
Σου συμβαίνει έτσι δεν είναι; Το θέμα του χώρου το αντιμετωπίζεις κάθε μέρα και κάθε φορά ξέρεις πως πρέπει να κάνεις χώρο για να μπουν τα νέα πράγματα στη θέση τους, σωστά; Για να κάνεις χώρο απαραίτητη προϋπόθεση είναι, είτε να μεταφέρεις αλλού κάποια πράγματα, αρχεία κλπ για να μπουν τα καινούργια (να τα τοποθετήσεις δηλαδή σε μία άλλη θέση), ή να πετάξεις, να χαρίσεις, να πουλήσεις αυτά που σου πιάνουν το χώρο και δεν τα θέλεις πια. Και το κάνεις πολύ εύκολα. Είσαι εξοικειωμένος με αυτή τη διαδικασία. Μέσα σε λίγη ώρα μπορείς να ξεχωρίσεις τα ρούχα που δεν θέλεις πια να φοράς, να καθαρίσεις τα αρχεία σου που είναι διπλά και τριπλά, να πετάξεις ή να ανακυκλώσεις όλα τα παλιά, φθαρμένα πράγματα που απλά έχουν ξεχαστεί σε κάποιο ντουλάπι, να φέρεις κι άλλες καρέκλες για να χωρέσει όλη η παρέα στο τραπέζι, να βάλεις τα πράγματα στο πορτ μπαγκάζ για να χωρέσουν οι φίλοι σου στο αυτοκίνητο…
Είναι κάτι που έχεις μάθει από νωρίς και το κάνεις φυσικά, χωρίς πίεση ή προβληματισμό. Όταν πρόκειται για πράγματα, σου είναι πολύ εύκολο να κάνεις το ξεκαθάρισμα και να κάνεις χώρο για τα καινούργια.
Συμβαίνει το ίδιο όταν πρόκειται για σχέσεις που δε λειτουργούν πια, για ανθρώπους με τους οποίους δεν έχεις πλέον κοινή γλώσσα, για τη δουλειά σου που έπαψε να σε εμπνέει εδώ και χρόνια ή που μπορεί να μην σε ενέπνευσε ποτέ; Κάνεις το ξεκαθάρισμα με τον ίδιο τρόπο;
Τί είναι τελικά αυτό που δυσκολεύει τους ανθρώπους να κάνουν χώρο για να έρθουν τα καινούργια στη ζωή τους; Είναι πολλοί παράγοντες που «συνεργάζονται» πολύ καλά μεταξύ τους για να μας κρατήσουν αδρανείς.
Ας δούμε κάποιους από αυτούς:
Ο φόβος της αλλαγής: Συνδέεται με την οικειότητα του γνωστού και το φόβο του άγνωστου.
H συνήθεια: Αδελφάκι του φόβου.
Η υπερανάλυση: Τη χρησιμοποιούμε μη συνειδητά για να παραμείνουμε στην ίδια κατάσταση. Επιβεβαιώνουμε δηλαδή υπεραναλύοντας την κατάσταση, γιατί πρέπει τελικά να παραμείνουμε στη σημερινή θέση και στάση.
Η ανασφάλεια για το μέλλον: Είναι παντρεμένη με την οικειότητα του γνωστού.
Εάν σκέφτεσαι πως δεν υπάρχει τρόπος για να ξεκολλήσεις από αυτόν το φαύλο κύκλο, σου λέω με βεβαιότητα ότι υπάρχει. Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Σήμερα θα σου μιλήσω για δύο από αυτά, τα οποία πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικά.
Πάμε να τα δούμε:
Το νούμερο ένα είναι η Επανανοηματοδότηση:
Είναι σημαντικό να καταγράψεις την ποιότητα της ζωής σου σήμερα και να συνειδητοποιήσεις με ποια συναισθήματα συνδέεται. Αφού ολοκληρώσεις την καταγραφή να εστιάσεις σε όσα σε δυσκολεύουν και να δώσεις το νέο δικό σου νόημα σε αυτά.
Παράδειγμα: Έχω καταγράψει πως η σχέση μου με το σύντροφό μου σήμερα συνδέεται με έλλειψη φροντίδας, έλλειψη επικοινωνίας, έλλειψη τρυφερότητας, βαρεμάρα…και όλα αυτά συνδέονται με συναισθήματα όπως θυμό, απογοήτευση, θλίψη, ενοχές… Τί είδους συντροφική σχέση θα είχε νόημα για μένα; Καταγράφω. Όλα όσα έχω αποτυπώσει στο χαρτί, μπορούν να συμβούν με το σύντροφό μου σήμερα; Τί χρειάζεται να κάνω; Να το συζητήσω μαζί του ανοιχτά; Να απευθυνθούμε σε σύμβουλο; Να δημιουργήσω χώρο για να κάνουμε μαζί νέα πράγματα, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση και ξεκινήσουμε το νέο μας κύκλο μαζί; Nα χωρίσουμε με αγάπη και να δημιουργήσω το χώρο μέσα μου για μία νέα γνωριμία που θα με οδηγήσει στο να απολαύσω τη σχέση που έχει νόημα για μένα; Aυτό που θα αποφασίσεις τελικά είναι εντελώς προσωπικό, όμως η μέθοδος της αποτύπωσης του τί έχω τώρα και του τί θέλω να έχω, θα σε βοηθήσει να δεις ρεαλιστικά τί συμβαίνει και τί χρειάζεται να αλλάξεις.
Το νούμερο δύο είναι η συνειδητοποίηση της έννοιας της αλλαγής:
Αλλαγή = Ροή. Αυτό σημαίνει πως είναι μία συνεχής διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και εμπιστοσύνη. Ο ρυθμός της αλλαγής δεν είναι ο ίδιος για όλους τους ανθρώπους, αλλά μοναδικός όπως μοναδικοί είμαστε όλοι μας.
Συνοψίζοντας θα ήθελα να κρατήσεις πως χρειάζεται εγώ συνειδητά να δημιουργήσω το χώρο για να φέρω τα καινούργια στη ζωή μου και αυτό είναι μία διαδικασία αλλαγής που έχει το δικό της χρόνο. Το σίγουρο είναι πως το τέλος της διαδρομής, αν υποθέσουμε πως υπάρχει τέλος, θα σε βρει διαφορετικό. Θα έχεις αλλάξει κι εσύ! Θα έχεις εξελιχθεί και θα έχεις βρει το δικό σου νόημα σε αυτό το μαγικό, μοναδικό ταξίδι της ζωής! Αξίζει τον κόπο, έτσι δεν είναι;
Μην ξεχνάς πως το να ζητήσεις βοήθεια εάν νιώθεις ότι τη χρειάζεσαι δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά δύναμης.
Είμαι εδώ για σένα αν με χρειαστείς. Γιατί μαζί είναι καλύτερα!
Χαρά.